تفسير دعاي روز بيست و سوم ماه رمضان

به گزارش خبرگزاري مجله رز؛ در توصيف بيست مانند ماه مبارك رمضان

به نام خدا

“پروردگارا خداي من ، مرا از گناهان و گناهانم بردار و قلبم را پاك كن تا قدرت تو را بيازمايد يا از اثر گناهان من بكاهد.”

“خدايا ، من يك ماه شرم مي آورم كمبود شديد به نوعي است و سعي خواهم كرد قلبم به قلب افتاده باشد گناهان خطا.”

نياز به شستن برزخ

اولين جمله خداوند براي شستن گناهان ما. “گناهان من را ببخش”: پروردگارا ، گناهان ما را بشوي و جمله اي را كه مي گوييم: “خداوندا!” ما پرداخت ها را ناقص مي كنيم. “اين شستن گناهان به عنوان استعاره است. او گناه كثافت و خاك را تشبيه مي كند. اما اگر كسي بيش از لباس در برابر بدن خود بيايد؟ شما با آب شستشو مي كنيد ، اما او واقعاً كافي نيست كه به مزاياي آن توجه كند ، انگار كه نعمت آب فوايدي دارد كه باعث تميز و پاكي ما مي شود ، زيرا ما هرگز نمي توانيم به اندازه كافي از شما تشكر كنيم. آرزو داريم كه از شر گل و لاي خلاص شويم؟ اگر آب روي گل نداريد و كود از بين نمي رود!

به طور خلاصه ، اگر به نجاست انسان ، آب بدن را مي شويد. ، آيا آلودگي و ناپاكي است ، گناه يك رابطه انساني است كه آنها با روح روح من دارند.

آنچه ذهن او را تغيير داده و روح را پاك مي كند

هوس آلودگي و روحيه مردي كه در رطوبت شسته شد. اما بيروني كثافت و با آب شسته شده است. اما پليديهاىباطنى كه در قلب و روح آدم است ، آنچنان نيست كه باآب شسته شود ، ديگر پروردگار عالم است ، چيزهاي ديگر رابراى شستن اين پليديها قرار دارد كه همان توبهاست. هنگامي كه آب توبه ، مرد كثيفي ، كثيفي ، و در تاريكي افكار و مقاصد قلب خود را مي شويد. دوباره در هر صورت ، درخواستي كه ما مي خواهيم آلودگي گناهان را از ما بشوييم و اين ساعت ، روح خود را به سينه آلوده كنيم. عدالت خدا ، مجازات اين ما باشيم ، از گناهان بدي كه انجام داده ايم توبه كنيم. ما براي بخشش گناهان متأسفيم ، از اين رو مي توان آن را خواند اگر داراي ويژگي نماز است ، به ويژه در حال اين مسئله از گناه بودن شما جلوگيري مي كند.

عيب تفاوت را ببينيد

قسمت اول چنين اقتضا مي كند ، خدايا! من برزخ گناهانم را تميز مي كنم و خاك را مي شستم ، و در جمله دوم دعاها به گناه خود عليه من اعتراف مي كنند. اكنون هر موضوعي وجود دارد كه در مورد آن گفته شود: تفاوت گناه و گناه چيست؟

براي عملكرد مناسب يك مرد. به عبارت ديگر ، هيچ عملي براي انجام گناه يا پاداش لازم نيست. به عنوان مثال ، اگر حرف بدي بزنيد ، به شما اشتباه مي گويند. اما هنوز هم در يك مرد رذيله وجود دارد ، گفته مي شود كه اين گناه است كه نقص خاصي ندارد. به عنوان مثال ، يك صفت از آنها منفور باشد؛ يا اين صفتي است كه ذخيره مي شود مايل به دادن است ، او نمي تواند. يا تصرف صفت عاشق مالكيت است و صفت. اين خود گناه نيست؛ اما اگر مرد كاري را دوست ندارد كه اين كار را انجام دهد ، كه صلاح خود او نيست ؛ براي تحقق بخشيدن به افراد مناسب ، در عين حال بياييد بگوييم عشق بد. با اين حال ، اين تقصير ذهن است كه گناه نكرده است. اما غالباً اين نيازهاي معنوي مي تواند منبع گناه باشد.

سرانجام ، اشكالاتي كه وجود دارد عدم رفتار به عنوان يك گناه است. با اين حال ، آنها تحت پوشش قرار نمي گرفتند. امور مالي خودم و غرور ، اختلافات و موارد ديگر را متعهد كرده ام. اين همان چيزي است كه او در آيه اول دعا مي گويد ، خدايا! ما را از گناه پاك كن. وي اظهار داشت: “گناه من عليه من” ، اين است كه خدا گناهان ما را از طريق توبه ببخشد ، اما براي ما كه منبع گناه هستيم. و دوباره ، منبع گناه. به عنوان مثال ، اين بزرگوار ما با حديث سر و كار خواهيم داشت از پيامبر ، كه فرمود:

“تمام گناهان عشق در پايتخت جهاني است” يعني: سكولار يا وابسته به آن. بر اين اساس ، عشق به جهان ، بالاترين ميزان اشتباهاتي است كه پايگاه منجر به انسان شده است. بنابراين مي توان از گناهان و گناهان ذهن كه از گناهان آينده نشأت مي گيرند ، گذشت كرد. به همين دليل است كه مي گوييم: خدايا! از طريق ناقص بودن ما نيز ، خودخواهي ، خودمحوري و خودبزرگ بيني و بخل است كه اخلاق ناپسند را از ما دور مي كند ، و او مي گويد: “بررسي ارادت قلب با قلب. آزمون ايمان.

دين در قلب: در ميان تقوا ،

تقوا ، شما با گناه نكردن. طبق سومين ، چهارمين نكته در دولت اين است كه قلب و روح كاري را انجام مي دهد كه وي درباره وضعيت اصلاح ، يعني دين در قلب ، تصور مي كند. براي اينكه ما احترام بگذاريم ، و قطعات و مقالات آن ، مثلاً اگر دست خود را بگذاريد ، و گناه نكنيد ، يعني در تقواي اعضاي اعضاي بدن و اعضاي آنها ، بلافاصله پادشاه فرستاد ، و اگر پاي تو گناه نكند ، و براي اعضا نيز غير از اين باشد ، اگر ما در اعضاي مذهبي و مفاصل و مفصل ها بيرون بياييم ، گناه نمي كند. البته اصل تقوي قلب است ، يعني فرد در حدي است كه در حالت پرهيز و حفظ گناه در قلب و قلب است كه باعث اندام گناه آنها مي شود. اين مركز تقواي فرزندي قلب ما است. اين زحمت است ، و زحمت است ، و اين ، زحمت است ، بايد انجام شود ، و اين همان چيزي است كه تو ثابت كردي قلب من با من است ، و قلب فرزند من خداپرستي زندگي است.

در پايان ، ما مي گوييم: “اي مقيل ، تأثيرات موذن” بدين معناست كه شخصي كه سريعترين بهانه را دريافت مي كند ، و كساني كه گناه كرده اند ، و او از شما عذرخواهي مي كند ، شما بهانه هايي را مي پذيريد ، و گناه آنها را مي آمرزيد. ، ما از شما مي خواهيم كه خطاهاي بازه زماني مشخص شده ما و ما را ببخشيد.